در تعیین سطح شادی هر فرد، ژنتیک ۵۰ درصد نقش دارد، شرایط زندگی مانند سن، جنسیت، قومیت، وضعیت تاهل، میزان درآمد، سلامتی، شغل و تعلقات مذهبی ۱۰ تا ۲۰ درصد در ایجاد شادی موثر است و نحوه‌ی تفکر و عمل‌کرد افراد سهم باقیمانده را در ایجاد شادی دارد.
به [دیگر سخن]، انسان‌ها دارای نوعی خلق و خوی ذاتی هستند که چارچوب مشخصی دارد، اما می‌توانند با نوع عمل‌کرد خود، به بالاترین یا پایین‌ترین سطح شادی خود دست پیدا کنند.
عده‌ای از افراد ذاتاً شادتر یا غمگین‌تر از دیگران هستند. علاوه بر آن تصمیم‌هایی که هر فرد در مورد نحوه‌ی زندگی خود می‌گیرد، بر میزان شادی او تاثیر می‌گذارد.
درباره این سایت